tanpınar okumayı çok sevdiğimi artık biliyorsun okurcuğum, çok defa tekrar etmişimdir buralarda bir yerlerde. bu kitabı niye okumamışım bugüne kadar bilmiyorum ama bu iyi bir zamanlamaydı bence.
16 nolu otobüsün koridora bakan koltuğunda başlayıp 10 nolu otobüsün cama bakan koltuğunda bitirdim. bitti mi? bitmiş gibi duruyor, 309. sayfadan sonra kitap hakkında açıklamalar var. eğer bu açıklamalar olmasaydı kitabın eksik basıldığını filan düşünebilirdim belki. şimdi oturup kitaba sonlar düşüneceğim. mutlu sonlar, mutsuz sonlar, basit sonlar, karışık sonlar.. atlantis serisi vardı ya onun gibi işte.
16 nolu otobüsün koridora bakan koltuğunda başlayıp 10 nolu otobüsün cama bakan koltuğunda bitirdim. bitti mi? bitmiş gibi duruyor, 309. sayfadan sonra kitap hakkında açıklamalar var. eğer bu açıklamalar olmasaydı kitabın eksik basıldığını filan düşünebilirdim belki. şimdi oturup kitaba sonlar düşüneceğim. mutlu sonlar, mutsuz sonlar, basit sonlar, karışık sonlar.. atlantis serisi vardı ya onun gibi işte.
2 comments:
ben de okuyup cok etkilenmistim sahnenin disindakiler'den. fakat simdi sorsan hicbir sey hatirlamiyorum kitaba dair. bazen guzel bir sey yiyorsun, guzel bir cicek kokluyorsun, seneler sonra rayihasinin hatirasi kaliyor sadece aklinda. bende sahnenin disindakiler, mahur beste, oyle kitaplardir.
simdi senden duyunca, en kisa zamanda bu hatirayi yenileyeyim dedim.. hem pur'la gecirilmis guzel gunlere de bir gonderme olur bu.. degil mi?
eski güzel günler..
Post a Comment