parkta bir bankın ucunda yalnız başıma oturuyorum, elimde yeni başladığım kitabım, karşımdaki oyuncu kediyi izliyorum. birazdan kedi ilgimi fark ediyor herhalde, gelip bankın diğer ucuna uzanıyor. parmağımı uzatıyorum, biraz oyun oynuyor. kedilerle iletişimin böyle kolay, böyle kendiliğinden olmasını seviyorum. bir insanla böyle bir iletişim kurulamaz, kurulsa nasıl olurdu ki diye düşünmeye kalmadan iyi insan fikrin üstüne geliyor, bankın ucuna oturup kediyi yerinden ediyor, bir yandan da "rahatsız etmedim di mi" diye müsade istemeyi ihmal etmiyor.
"ona sorun" diyorum kediyi işaret edip, kadın duymuyor, içimden söylemişim bunu. kitabıma dönüyorum, kadına parmağımı uzatsam oynamaz herhalde diye düşünüp kendi kendime gülüyorum.
"ne güzel esiyor" diyor.
"hıhıym" diyip kitabıma dönüyorum, sanırım kedi daha ilgi çekici bir arkadaştı.
"evlerde durulmuyor" diyor.
"hıhım" diyip bir cümle daha okuyorum.
"evler çok sıcak" diyor.
" öyle" diyorum. sonra bana orada oturup oturmadığımı filan soruyor, konuşasım yok hiç,
"iyi akşamlar" diyip ayrılırken, "al sana kolay, kendiliğinden iletişim niye kaçıyorsun" diye söyleniyorum kendi kendime . eve gelip şu yazıyı yazarken birden fark ediyorum niye kaçtığımı.
6 comments:
sen yazmasan şahidi olmamımın imkanı bulunmayan anlarına gününün, böyle şak diye fotoğraf çekip görebileceğim yere koyuyorsun ya onları...bayılıyorum.
evlerde duramayan hatun kişilerle ilgili not oldukça gerçekçi. parmağını uzatsan oynamayı bilmez :)
:))güzel yazı
google'a kaç tane duygu olduğunu sordum oda bana bir yazıyı işaret etti bende buradaki biyofiliya ve nekrofiliyanın ne olduğunu söylemesini istedim oda sizin yazınızı gösterdi ilginç bir zincir oluştu ve iyiki de oluştu uzun zamandır bilinçsizce tanımadan özlediğim yazıları buldum.kuzum Allah aşkına siz kimsiniz.in?cin?beynimin içindeki arıları hizaya gettirilmiş ve bal üretir halde görmek paha biçilmez bir tesadüf!
unutmadan l'age de raison eşliğinde bunu eklemeliyim
v yaka'cığım bence tez elden buluşalım :)
düşünseli, çok teşekkür ederim. tanımadığım birinin yazdıklarıma yakınlık duyması beni gerçekten mutlu etti :)
Post a Comment