Bu ilahiyi dinledikten sonra Fatih'e dedim ki, en çok istediğim şeylerden biri babamın bize tohumunu attığı gibi bir iman tohumu atmak evladımıza. bunu imanımızla övünmek için söylemiyorum elbette ama hep hayran kalmışımdır rahmetlinin teslimiyetine. babamın bir şeyi öğretme biçimi de öylece teslimiyetliydi. bazen bir şey öğretmeye çalışan insanın aşırı çabası karşısında bir direnç oluşturur ya. hiç öyle bir direnç oluşturmadan olayların akışı içinde anlatacağını anlatır, kıssalarla süsler, metaforlar kullanırdı. Leyla Yunanistandayken, vefatından bir gece önce yaptıkları son konuşmayı hatırladım geçenlerde :
Leyla: Baba noluyor Türkiye’de? Rize’de falan olaylar fenalaşmış sanırım…
Babam: Geçer geçer. Düşün bakır kabı kalaycıya götürürsün kalay yaptırmaya. Kalaya başlarken ortalığı bir duman kaplar göz gözü görmez. Duman dağılınca beyaz bakır ortaya çıkar…
hiçbir zaman ortalığı saran dumanla paniklediğini görmedim, böylece teslimdi canım babam.
No comments:
Post a Comment